Heksenwond | Heel een eeuwenoud trauma

De heksenwond, een eeuwenoud trauma dat diepgeworteld in ons DNA en collectieve bewustzijn ligt. Een diepe, vaak onbewuste pijn die voortkomt uit eeuwenlange onderdrukking, demonisering en vervolging van mensen die als heksen werden gezien. Dit trauma, dat teruggaat tot eeuwen van vervolging en onderdrukking, heeft zijn sporen nagelaten in het collectieve bewustzijn en heeft nog steeds een diepe invloed op individuen vandaag de dag. In mijn werk als regressietherapeut en QHHT practioner zie ik het regelmatig voorbij komen. In dit blog leg ik je uit wat de heksenwond precies inhoudt. Ontstaan van de heksenwond en waarom en hoe dit ons nog steeds beïnvloed. Hoe herken je de heksenwond en hoe heel je de heksenwond. In het Engels wordt er gesproken over de Witchwound.

Een heks is iemand die magie als zijn geboorterecht claimt en deze gebruikt om verandering in zijn innerlijke en uiterlijke wereld te creëren.

Celeste Larson

De heksenvervolging en de heksenwond

De heksenvervolgingen vormen een duister hoofdstuk in onze geschiedenis. Tussen de 15e en 18e eeuw werden duizenden mensen, voornamelijk vrouwen, beschuldigd van hekserij en onderworpen aan gruwelijke martelingen en executies in Europa en delen van Noord-Amerika.

De beschuldigingen tegen heksen waren vaak gebaseerd op valse getuigenissen, bijgeloof en manipulatie. Marteling werd regelmatig gebruikt om bekentenissen af te dwingen, wat leidde tot een spiraal van valse bekentenissen en beschuldigingen. In Nederland werd veel de “waterproef” gebruikt. Handen en voeten worden aan elkaar gebonden. Als je bleef drijven, dan was je een heks. Vrouwen die beschuldigd werden, wachten een gruwelijk lot, vaak eindigend op de brandstapel, verdrinkingskuipen, onthoofding of opgehangen aan de galg.

Ook omstanders die hier heel heftig op reageren. Veel haat en geschreeuw. Kinderen die de dood van hun moeder moeten aanzien. De buurvrouw die jou zo goed geholpen heeft, die publiekelijk beledigt, vernederd en verbrand wordt. Wat denk je dat dit met de nabestaanden en omstanders doet? Sommigen gaan mee in de (vrouwen)haat en angst. Maar velen zien ook het leed en wat er echt gebeurd.

Hoe zou je je voelen en welke vragen zouden bij je opkomen als je getuige was van een situatie waarin iemand, vaak een bekende, onschuldig veroordeeld wordt en bruut gestraft/vermoord?

De boodschap lijkt me vrij duidelijk maar ook eng:

In je eigen kracht staan als vrouw is gevaarlijk. Je uitspreken tegen onrechtvaardigheid is gevaarlijk. Het bevragen van de autoriteit van degenen in macht is gevaarlijk. De verkeerde persoon beledigen is gevaarlijk. Vertrouwen op je vrienden en buren is gevaarlijk. Geloven in iets anders is heidens en is gevaarlijk. Anders zijn is gevaarlijk.

De heksenprocessen dwongen vrouwen om stil te blijven, gevoelens te onderdrukken, zich aan regels te houden en niet gezien te worden. Dit betekent dat de heksenwond zich nu voor vrouwen manifesteert als onder andere jezelf klein houden en vrezen om gezien en / of beoordeeld te worden.

Deze gebeurtenissen hebben diepgaande psychologische, emotionele en spirituele wortels die vooral vrouwen (onbewust) blijven beïnvloeden.

Vrouwen die zich nu ten diepste weer willen verbinden met hun magie, maar ook anderen willen helpen, moeten van verre huizen komen om hier weer volledig voor te gaan staan. Naar buiten treden roept een diepe weerstand en angst op. Het zit nog diep zo diep in ons, want jezelf uiten, je hart volgen, je zegje doen, betekent dat je veroordeeld, bespot en zelfs vermoord kunt worden. En deze trigger is nog steeds in ons aanwezig. De heksenwond.

Mannen die bang waren voor vrouwen met macht

De heksenvervolgingen werden vaak geïnitieerd door lokale overheden en kerkelijke autoriteiten. In Europa waren het voornamelijk lokale rechtbanken en kerkelijke rechtbanken die verantwoordelijk waren voor de vervolging van vermeende heksen. Wist je dat er zelfs een handboek was voor de heksenjacht? Dit boek heet de Malleus Maleficarum. In Nederland bekend als De heksenhamer.

Foto credit: The Washington University Libraries

De paus, de katholieke kerk en vrouwenhaat

Voorafgaand aan de publicatie was er een pauselijke bul die opriep tot de vervolging van heksen. Sinds de twaalfde eeuw had de Katholieke kerk al te maken met verschillende religieuze groepen, waaronder de Katharen en Waldenzen die met hen in conflict lagen. De vervolging van deze groepen kreeg extra momentum met de verschijning van de Heksenhamer. Volgens de Heksenhamer is een heks iemand die een pact heeft gesloten met de duivel en daarom Christus afwijst. Het boek zegt dat “de krachten” vanuit de duivel komen en niet van de heks zelf.

Uiteindelijk werden er maar liefst 30.000 exemplaren van dit werk gedrukt en was in die tijd, dit boek nog populairder dan de bijbel.

Mannen die de machtsstructuren beheersten voelden zich bedreigd door vrouwen die hun eigen kracht en autonomie opeisten. Dat is een bedreiging van de patriarchale orde. Dus, vrouwen die opkwamen voor zichzelf, hun gemeenschap of op welke manier dan ook afweken van de verwachtingen van de samenleving, werden al snel bestempeld als “heksen”.

Sterke vrouwen die hun eigen stem hadden, hun intuïtie volgden, of zich uitspraken tegen onrechtvaardigheid, werden beschuldigd van hekserij en vervolgd op wreedste manieren. Zij werden beschuldigd van het veroorzaken van rampen, ziektes, misoogsten, miskramen en andere ongelukkige gebeurtenissen. Gebeurde er een ramp, de oogst mislukte, impotente mannen of een baby werd dood geboren – de vrouw (heks) was de zondebok.

Is het niet vreemd hoe we allemaal geleerd hebben bang te zijn voor deze zogenaamde heksen die levend verbrand werden, in plaats van bang te zijn voor de mannen die de branden hebben aangestoken?

Hoe herken je de heksenwond?

Houd jij jezelf klein? Cijfer jij jezelf weg? Durf jij je niet uit te spreken over je echte gevoelens en dingen die je om je heen ziet? Denk je dat het beter is om maar gewoon je mond dicht te houden? Wantrouw je met name vrouwen? Deze laatste is ook interessant, en wordt ook wel de Sisterwound genoemd.

Kenmerken van de heksenwond.

• Je durft je diepe verlangens niet uit te spreken.
• Je wil je liever klein houden, angst om gezien te worden
• Je zwakt je eigen kracht /magie af
• Je hebt angst om voor kwakzalver, gek, alu-hoedje of oplichter uitgemaakt te worden
• Je hebt moeite met autoriteiten
• Angst om jou gaven met de wereld te delen
• Niet goed genoeg voelen (maar blijven doorgaan met meer en meer cursussen en opleidingen)
• Je gelooft je eigen kunnen niet, wantrouwt je eigen gaven
• Je gelooft dat je een bedreiger bent (impostersyndrome / oplichterssyndroom)
• Je hebt moeite om geld te vragen voor jouw (spirituele) diensten of producten
• Je hebt angst voor geld tekorten
• Je hebt angst om jou waarheid te spreken
• Je voelt je vaak onveilig en afgewezen zonder echt een aanwijsbare reden
• Je eigen licht en geluk dimmen voor anderen
• Gevoelens dat je niet goed genoeg bent of juist teveel
• Het gevoel hebben nergens thuis te horen terwijl je je authentieke Zelf leeft
• People pleasing, alleen dat delen waarvan je weet dat ze dat leuk vinden
• Mensen makkelijk over jou grenzen laten gaan
• Je verloren, vastgelopen of geblokkeerd voelen om meer in het leven te bereiken
• Bang om dingen verkeerd te doen en juist daardoor fouten maken
• Zelfsaboterend gedrag, onbewust van jou magische pad wegblijven.
• Mensen (buren) om je heen wantrouwen zonder echte reden
• Onveilig voelen bij andere vrouwen.
• Je hebt angst voor water en/of verdrinken

Fysieke (mogelijke) kenmerken van de heksenwond:

• Beklemming, pijn of een branderig gevoel bij de keel die geen medische oorzaak hebben
• Angst- paniek gevoelens wanneer kleding of sieraden te strak om de nek zitten of überhaupt daar iets te verdragen
• Pijn of gevoelloosheid in het sacrale gebied dat geen medische oorzaak kent
• Angst voor vuur, brand – ook wel brandstapelangst genoemd
• Je hebt last van onverklaarbare eczeem

Van alle manieren waarop de heksenwond kan verschijnen is de angst om authentiek gehoord en gezien te worden zonder twijfel, de meest doordringende.

Celeste Larson

Ik herinner me nog maar al te goed hoe eng het was om me uit te spreken over spiritualiteit en om mijn website en diensten in de wereld te brengen. Het is verbazingwekkend hoe diepgeworteld deze angst is en hoe ik er soms nog steeds last van heb. Er zijn nog steeds momenten waarop ik soms dingen wil zeggen, (want ook nu, in deze tijd worden we gigantisch getriggerd) maar dan toch besluit om dat niet te doen – uit angst voor afwijzing, niet goed genoeg te worden gevonden of om als gekkie (wappie) te worden bestempeld.

Weet dat je niet de enige bent die hiermee worstelt. In mijn praktijk ontmoet ik talloze vrouwen die dezelfde problemen ervaren, en ook veel vrouwen die graag andere stappen willen zetten maar het (nog) niet durven.

Hoe kan de heksenwond ons nog beïnvloeden?

De heksenwond kan ons individueel beïnvloeden vanuit genetische overerving of een zielsherinnering / vorig leven. Maar ook als collectief trauma omdat het ons allemaal op een dieper niveau verbindt. We dragen allemaal de erfenis van grote gemeenschappelijke trauma’s, op verschillende manieren en in verschillende gradaties.

Epigenica heeft ontdekt dat trauma van generatie op generatie kan worden doorgegeven aan de volgende, waardoor kinderen en kleinkinderen de symptomen van trauma kunnen herbeleven, zelfs zonder ze zelf te ervaren. Dit overgeërfde trauma kan worden beschouwd als een vorm van somatische herinnering, waarbij de emoties, overtuigingen en angsten die onze voorouders in hun lichaam droegen, aan ons worden doorgegeven via hetzelfde DNA dat ons ook de haarkleur van onze vader, de neus van onze grootmoeder, of de zoetekauw van onze overgrootvader meegeeft.

Wanneer een gemeenschap wordt blootgesteld aan een schokkende gebeurtenis ontstaat er een collectief trauma die een diepgaande en langdurige impact heeft op hen welzijn. Dit trauma wordt dan doorgegeven van generatie op generatie en op ieder individu is het van invloed op gedrag en percepties van de betrokkenen. Bij een collectief trauma worden angsten, overtuigingen en gedragingen geprojecteerd en geïnternaliseerd.

Voorbeelden van de invloed

Projectie van angst: Als mensen binnen een gemeenschap een collectief (maar ook individueel) trauma hebben ervaren, zullen ze hun eigen angsten projecteren op anderen of op bepaalde situaties. Bijvoorbeeld: mensen die tijdens oorlog een trauma hebben opgelopen, kunnen achterdochtig worden tegenover vreemdelingen of mensen met verschillende achtergronden en culturen. En zo projecteren ze hun eigen angsten/ gevoelens op die groepen.

Internalisatie van overtuigingen: Bepaalde overtuigingen of ideologieën worden versterkt binnen een gemeenschap. Bijvoorbeeld: een samenleving die een genocide heeft meegemaakt, kunnen overlevenden en hun nakomelingen de overtuiging internaliseren dat ze altijd in gevaar zijn en dat andere groepen vijandig zijn. Deze overtuigingen worden dan doorgegeven van generatie op generatie. Kijk maar eens hoeveel Nederlanders er nog steeds negatief over de Duitsers denken.

Gedragspatronen: Collectief trauma leidt tot bepaalde gedragspatronen binnen een gemeenschap. Bijvoorbeeld: een gemeenschap heeft een geschiedenis van geweld en vervolging, mensen zijn dan geneigd om zich terug te trekken uit sociale interacties, om conflicten te vermijden, niet hoeven uitspreken etc etc.

Verwerping van specifieke overtuigingen: Bij een collectief trauma kunnen specifieke overtuigingen of rollen worden afgewezen binnen de gemeenschap. Bijvoorbeeld: als een gemeenschap een geschiedenis heeft van religieuze vervolging, kunnen bepaalde religieuze overtuigingen worden onderdrukt of uitgebannen uit angst voor herhaling.

Wij zijn de levende erfenis van onze voorouders, zelfs als je hun namen en verhalen niet kent. De dingen die zij deden, voelden, ervaren en geloven, hebben jouw heden gevormd.

Een studie die relevant is in dit verband, uitgevoerd door Dias en Ressler (2014), toonde aan dat muizen die waren blootgesteld aan stressvolle omstandigheden, zoals elektrische schokken, later een verhoogde gevoeligheid voor stress en angst vertoonden. Interessant genoeg vertoonden hun nakomelingen, zelfs als zij zelf geen directe blootstelling aan de stressoren hadden, vergelijkbare gedragskenmerken.

Een vorig leven als heks of omstander

Het kan maar zo dat je een vorig leven hebt gehad als heks of als een omstander. Ik heb dit al vele malen voorbij horen komen. In heel diverse rollen. Het zijn met name maar ook mannen kunnen hier onbewust nog veel last van hebben. Vaak belanden vrouwen op de brandstapel of aan de galg. Kinderen, echtgenoten, vriendinnen, buurvrouwen moeten met lede ogen aanzien dat de vrouw waar ze close mee waren, word verbrand, gemarteld, vernederd of verdronken. Ze dragen allemaal diepe angsten met zich mee. Angst om gezien te worden, zich niet durven uitspreken, haat, schuldgevoelens.

Tijdens regressietherapie of QHHT sessie onderzoeken we het leven van de persoon, inclusief de belangrijkste gebeurtenissen en vooral het laatste moment van dat leven. Het is essentieel om dit moment grondig te onderzoeken en vooral te letten op de gedachten of uitspraken van de persoon op dat moment. Vaak zijn dit diepgewortelde belemmerende overtuigingen die je onbewust met je meedraagt in je DNA – zielsherinnering.

Voorbeelden uit sessies

Een vrouw op de brandstapel die spijt heeft iets gezegd te hebben tegen een persoon, tegen zichzelf zegt: “Had ik maar mijn mond gehouden.” De vrouw neemt dit mee in haar energie. Mond houden betekent in leven blijven. Een ander voorbeeld is onverklaarbare eczeem in dit leven. Eczeem kan worden gezien als tekenen van een dood op de brandstapel. Mijn huid jeukt/ brand – dus ik leef nog. Een ander voorbeeld van een vrouw. Zij had vaak het gevoel achtervolgd te worden, druk op de borst en durfde zich niet uit te spreken. Ze bleek in een vorig leven te zijn vermoord door een dorpsbewoner. Ze praatte teveel en over rare dingen. Ze werd van achteren aangevallen en vermoord. Letterlijk monddood gemaakt. Na de sessie voelde zij zich opgelucht, wetende waar het vandaan kwam. Energetisch kan het dan loskomen en weer stromen.

Wanneer iemand op zo’n schokkende manier overlijdt, blijven er vaak onaffe delen in het leven achter, wat kan leiden tot een verstoorde overgang. De ziel begrijpt niet goed wat er is gebeurd en neemt dook delen energie met zich mee. Het is daarom belangrijk om deze laatste momenten zorgvuldig te onderzoeken, zodoende kunnen we energetische onevenwichtigheden weer rechtzetten.

De heksenwond helen – wat kan je doen?

Het helen van de heksenwond begint met bewustwording en erkenning van het trauma dat is veroorzaakt door eeuwen van vervolging en onderdrukking. Dit omvat het onderzoeken van de historische context van heksenvervolgingen en het begrijpen van de impact ervan op het huidige collectieve bewustzijn. Daarnaast is het essentieel om de individuele aspecten van de heksenwond te verkennen, zoals persoonlijke overtuigingen, trauma’s en gedragspatronen die zijn ontstaan ​​uit dit collectieve trauma.

Hoewel niemand je letterlijk een bewijs kan leveren van de heksenwond, voel je dit zelf het beste aan.

5 tips om de heksenwond te helen

1. Onderzoek, voel en erken het.

2. Ga na welke belemmerde overtuigingen, blokkades en angsten je ervaart.

3. Werk met zielsbekrachtigingen en energie (vanuit je eigen kracht).

4. Mediteer, ga intuïtief voelen hoe de wond in jou aanwezig is.

5. Regressietherapie – Onderzoek vorige levens of de voorouderlijn.

Heb je vragen of wil je specifiek iets weten of delen – laat gerust een reactie achter. Ik help je graag verder.

Of neem contact met me op via deze link.